İNEBOLU EVRENYE CAMİİ

Bugün Evrenye gezimizde resimlerini çektiğim Evrenye Camii'nin resimlerini yayınlayacağım.
Camii köy meydanında, merkezi bir yerde çok güzel bir konumda yer alıyor.
Ne yazık ki caminin tarihi hakkında çok fazla bilgi edinemedim.
2010 yılında caminin restorasyonunu gerçekleştiren şirketin açıklamalarında 1940'lı yıllarda yapıldığı bilgisi var.

Caminin en sevdiğim taraflarından birisi de bu cıvıl cıvıl renkli çiçekleri ile Oya Ağacı oldu.
Hani neredeyse bakmalara ve resmini çekmeye doyamadım :)

Caminin bahçesinde Oya ağacı kadar etkileyici bir ağaç daha var.
Resimde gördüğünüz ağaç devasa boyutta bir ıhlamur ağacı.
Bizim gittiğimiz günlerde tam ıhlamur ağaçlarının çiçek açma  mevsimiydi, mis gibi ıhlamur kokuları altında camii ziyaretimizi yaptık.

Evrenye camii dinlenme alanı ve şadırvanı.

Evrenye halkı deniz ve gemicilikle ilgili sektörlerde önemli yerlere gelmiş.
Tarihinden beri gemicilik hep köyün en önemli işleri olmuş.
Zaten bu sebeple köyün resmi adı "Gemiciler Köyü"

Üstteki resimde "Evrenye'den gemilerle çıktık yola, Süleymaniye Camii'nden selam ve dua daim ola" Cemal Baki Gürsoy ve Oğulları Ağustos 2011 yazıyor.

Yeni bir gezi yazısında görüşmek üzere...

30 AĞUSTOS ZAFER BAYRAMI

Büyük taarruzun yıl dönümü olan 30 Ağustos Zafer Bayramı'mız kutlu olsun.

30 Ağustos

Her yıl bugün olur, Otuz Ağustos

İçime bir ordu havası dolar.

Başlar dimdik, gözler çelik, yüzler pos,

Bayrak imil imil, geçer ordular...

Geçer tunç adımlar demir göğüsler,

Geçer Mehmetçikler, geçer subaylar,

Hepsinin alnında zaferden süsler.

Geçer hayalimde bir bir alaylar.

Geçer toplar, geçer atlar, yağız, al,

Geçer dağlar, geçer yollar, şehirler...

Yangınlar üstünde ince bir hilal!..

Yaralılar düşe kalka geçerler.

Çılgın bir istekle bu şan akını

Afyon'dan, İzmir'e kaçlar çağıldar.

Unutmuş at gemi, kılıçlar kını,

Can canı unutmuş zafere kadar.

Ne var bu dünyada sana yakışan,

Alnında bir zafer sabahı kadar;

Sen Mehmetçik, söyle büyük kahraman,

Sana zafer kadar yakışan ne var?

Her yıl bugün olur, Otuz Ağustos,

İçime bir zafer havası dolar.

Başlar dimdik, gözler çelik, yüzler pos,

Bayrak imil imil, geçer ordular...

Ahmet Kutsi TECER

Kaynak 

İNEBOLU EVRENYE KÖYÜ

Evrenye İnebolu'ya bağlı, muhteşem doğası, asırlık ağaçları, şahane evleri, bayanlara özel plajı olan bir köy.
Öncelikle şunu belirtmeliyim ki Evrenye hakkında çok fazla bilgim yok.
Evrenye, Abana-İnebolu yolunun üzerinde yer aldığı için İnebolu'ya her gidişimizde içinden geçiyoruz ama daha önce "burası nasıl bir yerdir?" diye bir kere bile durmamıştık.
2014 yılında içeriye de girdik, turist olarak şöyle bir köyün içinde gezdik, bu resimleri o zaman çektim.
Özellikle camisine, caminin bahçesinde ki dev ıhlamur ağacına ve muhteşem Oya ağacına, aşı boyalı tarihi evlerine, modern mimariye sahip son dönem evlerine, derenin kenarında ki sıra sıra ağaçlara, sakinliğine ve huzur ortamına bayıldım.
Ayrıca İnebolu'nun bir köyü olduğu için İnebolu'nun meşhur aşı boyalı evlerinden Evrenye de çok sayıda görebilirsiniz.

İlk resimleri Evrenye'ye giden yol güzergahından çektim.

EVRENYE (GEMİCİLER) KÖYÜ;

Evrenye (Gemiciler), Kastamonu ilinin İnebolu ilçesine bağlı bir köydür.

Gemiciler İnebolu'nun doğusunda, Abana yolu üzerinde bir köydür.

Kastamonu'ya 102 km, İnebolu'ya 12, Abana'ya 9 km uzaklığındadır.

Adı Gemiciler Köyü olsa da eski adı olan Evrenye daha çok bilinir.

Tarihi;

Türk kavimleri ve aşiretlerinin Anadolu'ya gelip devletler kurması ile Anadolu ve Karadeniz'in üst kısımları Türkleşmeye ve Müslümanlaşmaya başlamıştır. 

Osmanlı İmparatorluğunun kurulması ve genişlemesi yıllarında, Fatih Sultan Mehmet Han Anadolu'daki Türk beyliklerini ve bu arada Kastamonu'daki İsfendiyaroğulları Beyliği'nde Osmanlı İmparatorluğu'na ilhak ettikten sonra Karadeniz kıyılarına hakim olan doğu imparatorluğunun bir parçası durumuna gelmiştir. 

Trabzon Rum İmparatorluğu'nda son vererek Osmanlı Devleti'ne kattıktan sonra devleti güçlendirmek ve içerilerde yaşayan bütün Türk ve Müslüman nüfusun sahil kıyı güvenliğini sağlamak, Karadeniz'den yapılan ticareti kontrol edebilmek oralardaki yoğun ve zengin ormanlardan yararlanılarak denizlere de açılabilmek için burada tersaneler kurup harp ve ticaret gemileri inşa ettirmiştir.

Devlete bağlı ticari ve askeri leventler yetiştirmek için buralara deniz işlerinden ve gemi yapımından anlayan (Osmanlıda uygulanan tımar ve zeamet usulü ile) güvendiği Türk aileleri yerleştirmiştir. 

Tarihçi yazar ve eşi Evrenye’li olan rahmetli Nurettin Peker'in araştırmalarından ve elde edip yayınladığı belgelerden okuyup öğrendiğimize göre 1500'lü yıllarda Rumlardan boşaltılan köy, Evrenye ve yöresine böylece yerleşen ataları buralarda tersaneler kurarak Karadeniz, Ege ve Akdeniz'de çalışabilecek o günün şartlarına küçük ve; büyük tonajda ahşap kürekli ve yelkenli ticaret ve savaş gemileri yapıp çeşitli denizlerde ve limanlarda ticaret yaparak gerektiği zaman da deniz savaşlarına katılarak devletin gelişmesine ve güçlenmesine önemli katkılarda bulunmuşlardır.

Köyün geçmişi ile ilgili çok önemli bir husus yine tarihçi yazar merhum Nurettin Peker'in araştırmalarından Anadolu'da ahi teşkilatının kurucusu ve başı Ahi Evran Osmanlı Devleti'nin güçlenmesi için emrindeki yakınları ve inananlarını Anadolu'nun muhtelif yerlerine dağıtmış ve onlara "Gittiğiniz yerlerde yerleşin ve devleti güçlendirin" demiştir.

Bunlardan birisi oğullarından Evren Beydir.

Bir rivayete göre Evren Bey köye gelip yerleşmiş ve hayatının sonuna kadar bu köyde yaşamıştır.

Bu nedenle köyün ismi Evrenye olmuştur.

Yakın zamana kadar da türbesi deniz kenarında idi, büyük Evrenye yangınında yok oldu. Mezar taşı ve yazıları tarihçi yazar merhum Nurettin Peker tarafından bulunarak meydana çıkarıldı.

Köyün geçmişini aydınlatan bu taş şimdi cami avlusunda büyük bir itina ile korunmaktadır. Geçmişe ait başka bir rivayette ise köyün önünde gemisi batan bir kaptanın yüzerek karaya çıkması ve ondan sonra da Evren Baba namıyla köyümüze yerleşerek yaşadığı ve öldüğü söylenmektedir.

Ama bize merhum Nurettin Peker'in araştırmaları sonucu elde ettiği bilgiler daha inandırıcı gelmektedir.

Büyük Türk gezgini Evliya Çelebi de meşhur Seyahetnamesi'nde İnebolu'ya ve 12 km doğusundaki köye uğradığını, köyün güzelliğini, tarihi çınarlarını, halkının çalışkanlığını ve devlete bağlılığını çok güzel bir şekilde anlatmaktadır.

Evrenye kurulduğundan beri Evrenyeli ve İneboluların devletin tüm savaşlarına bütün imkânlarıyla katkıda bulunmuştur. 

Son olarak Kurtuluş Savaşı'nda İstanbul'dan kaçırılan cephanelerin mağnalarla İnebolu'ya sevkinde, karaya çıkarılıp kağnı arabalarıyla Ankara'ya ve Anadolu'ya ulaştırılmasında kadın erkek, genç yaşlı bütün halkın emeği ve alın teri vardır. 

Onun için Türk Devleti'nin kurucusu Türk Orduları'nın başkumandanı Mustafa Kemal Atatürk, Kurtuluş Savaşı'nın en karanlık günlerinde "Gözüm Sakarya'da kulağım İnebolu'da" demiştir. 

Savaş kazanıldıktan sonra da yöre halkının bu fedakârlığını İnebolu Mağnacılar Cemiyeti'ne Türkiye Büyük Millet Meclisi kararıyla İstiklal Madalyası vererek ödüllendirmiş ve savaş sonrası İnebolu'ya gelerek halkı kucaklayıp, teşekkür etmiştir.

Kaynak 

 Evrenye Limanı

Köy meydanı 

 Evrenye Merkez Camii

Evrenye Camisinin bahçesinden ve civarından bol bol resim çektim, o resimleri bir sonra ki bölümde yayınlayacağım.

Ben Evrenye'yi ilk kez plajının çok konuşulması ile duymuştum.
Köyün en önemli özelliklerinden birisi de özellikle tatile gelen kadınlar için ayrıca bir bayanlar plajının olmasıydı.
Yaz aylarında hep bir şekilde lafı geçerdi plajın, hanımlar denize girmek için daha çok Evrenye'ye gitmek isterlerdi.

Bir sonraki bölümde Evrenye Merkez Camii ve civarından çektiğim resimler olacak.
Görüşmek üzere...

İNEBOLU 2014

Bugünkü bölümümüzde Kastamonu'nun en çok bilinen ilçelerinden birisi olan İnebolu'dayız.
İnebolu tam bir sahil şehri, denize kıyısının olması turistik açıdan, limanının olması ise ticari açıdan ilçeyi kalkındırıyor.
Bu bölümde önce sahilde ki bir çay bahçesinden manzara resimleri daha sonra İnebolu içinden resimler olacak.
Ve bu bölümün bonusu, ünlü yazar Oğuz Atay'ın İnebolu'da doğduğu evin resimleri bu bölümde olacak.

İnebolu, kuzeyden Karadeniz’le, doğudan Abana ve Bozkurt,

batıdan Doğanyurt, güneyden ise Devrekani ve Küre ilçeleri ile çevrilidir.

Kastamonu İlinin kuzeyinde yer alan ilçe toprakları, kıyıdaki dar bir ova şeridi ile

bunun hemen güneyinde yer alan ve kıyıya doğru paralel uzanan Küre Dağları ile çevrelenmiştir.

Batıdan Doğanyurt çayına, doğuda ise Göynük Dağının batıya dönük yamaçlarına kadar uzanmaktadır.

İnebolu'da da diğer sahil şehirlerinde olduğu gibi sahil şeridinde çok sayıda  çay bahçesi bulunuyor.

Oğuz Atay'ın İnebolu'da dünyaya geldiği ev. 

Keşke içeri girmek mümkün olsaydı, keşke bina müze olarak düzenlenebilseydi. 

OĞUZ ATAY KİMDİR?

Türk roman, öykü ve oyun yazarı Oğuz Atay, 12 Ekim 1934 tarihinde İnebolu da dünyaya geldi.

Babası, VI. ve VII. dönem Sinop, VIII. dönem Kastamonu Milletvekilliği yapan Cemil Atay'dır.

1951'de bugünkü adı Ankara Koleji olan Ankara Maarif Koleji'ni, 1957'de de İTÜ İnşaat Fakültesi'ni bitirdi.

Üç yıl sonra İstanbul Devlet Mühendislik ve Mimarlık Akademisi (şimdiki Yıldız Teknik Üniversitesi) İnşaat Bölümü'nde öğretim üyesi oldu.

1975'te doçent olan Atay, Topografya adlı bir de mesleki kitap yazdı.

Çeşitli dergi ve gazetelerde makale ve söyleşileri yayınlandı.

Oğuz Atay, Tutunamayanlar'ın 1971-72'de yayınlanmasından sonra, önemli bir tartışmanın odak noktası oldu.

Bu romanıyla 1970 TRT Roman Ödülü'nü kazandı.

Türk edebiyatının en önemli eserlerinden biri olan Tutunamayanlar, eleştirmen Berna Moran tarafından, "hem söyledikleri hem de söyleyiş biçimiyle bir başkaldırı" olarak nitelendirilmiştir. Moran'a göre Tutunamayanlar'daki edebi yetkinlik, Türk romanını çağdaş roman anlayışıyla aynı hizaya getirmiş ve ona çok şey kazandırmıştır.

Oğuz Atay, beyninde çıkan bir tümör nedeniyle büyük projesi "Türkiye'nin Ruhu"nu yazamadan 13 Aralık 1977 tarihinde, İstanbul'da hayatını kaybetmiştir.

Edirnekapı Sakızağacı Mezarlığı'na defnedildi.

Eserlerinde düşle gerçeğin birbirine karışması, üst kurmacanın kurgunun ana ilkesi olması Oğuz Atay’ı postmodernist roman kategorisinde eser veren ilk yazar yapmıştır.

Oğuz Atay, özellikle Tutunamayanlar romanında, modern şehir yaşamı içinde bireyin yaşadığı yalnızlığı, toplumdan kopuşları ve toplumsal ahlaka, kalıplaşmış düşüncelere yabancılaşan, tutunamayan bireylerin iç dünyasını anlatır.

Yapıtları eleştiri, mizah ve ironi barındırır.

Kastamonu Valiliği kendisi adına 2007 yılından beri Oğuz Atay Edebiyat ödülleri vermektedir.

Kaynak

 İnebolu'nun en sevdiğim özelliklerinden birisi de bu güzelim aşı boyalı evleri. 

2014 yılında üstteki resmi çektiğimde solda ki ev çok harap bir haldeydi.
Bir kaç gün önce internette dolaşırken bu sayfada bu harap evin tadilattan geçmiş restorasyon olmuş halini gördüm, çok güzel bir çalışma olmuş.
Darısı diğer restorasyon gereken binaların başına İnşallah.

Restorasyon sonrası

İnebolu Limanı 

Abana'ya doğru yol aldık gidiyoruz.
Yollar ne yazık ki hep böyle virajlı ve dar.

Ufukta görünen yer, resmi adı ile "Gemiciler" halk arasında ki adı ile "Evrenye" bu şirin yerleşim yeri bundan sonra ki yazı konumuz olacak.
Görüşmek üzere...